| |
در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد |
|
حالتی رفت که محراب بفریاد آمد |
۱۶۰ |
| |
از من اکنون طمع صبر و دل و هوش مدار |
|
کان تحمّل که تو دیدی همه بر باد آمد |
|
| |
باده صافی شد و مرغان چمن مست شدند |
|
موسم عاشقی و کار به بنیاد آمد |
|
| |
بوی بهبود ز اوضاع جهان می‌شنوم |
|
شادی آورد گل و باد صبا شاد آمد |
|
| |
ای عروس هنر از بخت شکایت منما |
|
حجلهٔ حسن بیارای که داماد آمد |
|
| |
دلفریبان نباتی همه زیور بستند |
|
دلبر ماست که با حُسن خداداد آمد |
|
| |
زیر بارند درختان که تعلّق دارند |
|
ای خوشا سرو که از بار غم آزاد آمد |
|
| |
مطرب از گفتهٔ حافظ غزلی نغز بخوان تا بگویم که زعهد طربم یاد امد |
|
| |
|
درباره این سایت